Is paracetamol ontstekingsremmend?

In tegenstelling tot andere zwakke pijnstillers zoals acetylsalicylzuur (aspirine) en Ibuprofen Paracetamol heeft praktisch geen ontstekingsremmende werking. Net als deze pijnstillers werkt paracetamol door een enzym te remmen (Cyclooxygenase), de stoffen (Prostaglandinen), die ook een inflammatoir effect hebben.

Echter, aspirine heeft bijvoorbeeld een zeer hoge dosis van ongeveer 5 gram per dag nodig om een ​​ontstekingsremmende werking te hebben, terwijl de pijnstillende werking begint bij een dagelijkse dosis van één gram.

Paracetamol daarentegen werkt nauwelijks in bloedcellen en ontstekingscellen, maar eerder in zenuwcellen in de hersenen en het ruggenmerg. Dit heeft een pijnstillend en antipyretisch effect, maar geen ontstekingsremmende effecten. Dit is overigens ook de reden waarom paracetamol geen bloedverdunnende werking heeft, al remt het wel hetzelfde enzym als aspirine: Bloedverdunning wordt ook gemedieerd via de cyclo-oxygenase in bloedcellen, die niet significant wordt beïnvloed door paracetamol.

De gevreesde bijwerkingen van aspirine en ibuprofen, maagzweren en maagbloedingen komen bij paracetamol nauwelijks voor, aangezien de maagcellen door dit middel nauwelijks worden beïnvloed.

Welke andere medicijnen zijn ontstekingsremmend?

Voorbeelden van ontstekingsremmende geneesmiddelen zijn acetylsalicylzuur (aspirine) en Ibuprofen. Deze medicijnen geven ook ontstekingsremmende effecten via hetzelfde mechanisme dat pijnverlichting biedt. Hiervoor is echter een aanzienlijk hogere dosis nodig, zodat de mogelijke bijwerkingen zoals maagbloeding en nierbeschadiging tegen het gebruik als ontstekingsremmer spreken. Opgemerkt moet worden dat deze medicijnen het effect hebben dat ze zich bijzonder goed ophopen in ontstoken weefsel.

Een andere groep ontstekingsremmende medicijnen zijn de coxans (bijv. Celecoxib). In tegenstelling tot aspirine remmen coxanen voornamelijk cyclo-oxygenase 2, dat voornamelijk voorkomt in ontstekingscellen, terwijl cyclo-oxygenase 1, dat voorkomt in bloedplaatjes en maagcellen, nauwelijks wordt geremd. Hierdoor bereiken Coxanes een relatief goede ontstekingsremmende werking, terwijl bijwerkingen zoals maagbloeding minder vaak voorkomen.
Sommige coxans verhogen echter het risico op hartaanvallen en beroertes aanzienlijk, dus de medicijnen mogen niet worden gebruikt bij patiënten met hart- en vaatziekten.

Zeer effectieve ontstekingsremmende geneesmiddelen zijn glucocorticoïden (bijv. Cortison). Deze werken door ontstekingscellen direct te remmen en de productie van ontstekingshormonen te verminderen. Vanwege hun bijwerkingen mogen deze geneesmiddelen echter niet permanent worden gegeven, maar alleen bij de acute opflakkering van een ontsteking.

Effectieve ontstekingsremmende geneesmiddelen die kunnen worden voorgeschreven voor chronische ziekten omvatten antilichamen tegen ontstekingshormonen (bijv. Infliximab) of Immunosuppressivadie het immuunsysteem onderdrukken (bijv. Methotrexaat). Het gebruik van deze medicijnen moet echter zorgvuldig worden overwogen vanwege de hoge kosten en / of ernstige bijwerkingen.

Welke andere effecten heeft paracetamol?

Antipyretisch effect

Paracetamol heeft een antipyretisch effect. De dosis voor volwassenen is één gram en de maximale dagelijkse dosis is vier gram.

In tegenstelling tot aspirine kan paracetamol in het laatste trimester ook aan kinderen en zwangere vrouwen worden toegediend; het is het meest gebruikte antipyreticum. Wanneer en hoeveel de temperatuur moet worden verlaagd, is controversieel, daarom moet altijd een arts worden geraadpleegd, vooral als u hoge koorts heeft.

Bijzondere voorzichtigheid is geboden bij patiënten met een aangetast immuunsysteem en bij patiënten met een verminderde leverfunctie. In deze gevallen mag paracetamol alleen in overleg met een arts worden gebruikt om koorts te verlagen. Als paracetamol niet kan worden ingenomen, is ibuprofen een alternatief.

Lees ook ons ​​artikel: Paracetamol tijdens de zwangerschap.

Pijnstillend effect

Paracetamol kan worden gebruikt bij lichte tot matige pijn. Voor dit doel kan het tot vier keer per dag aan volwassenen worden toegediend in een dosering van 500-1000 mg. De dagelijkse dosis van 4 gram per dag mag in geen geval worden overschreden, omdat paracetamol bij hogere doses leverschade kan veroorzaken. Paracetamol kan leverfalen en overlijden veroorzaken vanaf slechts 7 gram.

Paracetamol kan als tablet, als zetpil of als infuus worden gegeven. Gebruik bij kinderen vereist een dosisverlaging, kinderen boven de 50 kg mogen tot 6 keer 500 mg gebruiken, terwijl zuigelingen tussen 3 en 6 kg maximaal 4 keer 40 mg krijgen. De exacte dosering moet worden besproken met een kinderarts.