Pijn onder de ribben bij het ademen

Definitie - Wat is pijn bij het ademen onder de ribben?

Pijn onder de ribben wordt vaak gekenmerkt door het uiterlijk afhankelijk van de ademhaling. In de meeste gevallen wordt de pijn erger wanneer u inademt, omdat dit de druk op uw borst verhoogt. Als je daarentegen uitademt, verbetert de pijn in de meeste gevallen. Een oppervlakkige ademhaling zou ook de symptomen moeten verbeteren. De term "onder de ribben" kan op twee manieren worden begrepen. Enerzijds kan het de lokalisatie in de borst betekenen, als het ware achter de ribben, anderzijds kan pijn onder de ribben ook optreden bij de overgang naar de buikholte.

Oorzaken van pijnlijke ademhaling onder de ribben

In principe kunnen alle structuren in het lichaam die zich boven, onder, achter en tussen de ribben bevinden, pijn veroorzaken bij het ademen onder de ribben. De meest ernstige oorzaken worden gevonden in de organen die in de ribbenkast liggen. Ziekten van de longen, het hart en de slokdarm kunnen bijvoorbeeld pijn onder de ribben veroorzaken bij het ademen. Minder verontrustende ziekten die pijn kunnen veroorzaken bij het ademen hebben vooral invloed op de spieren (middenrif, intercostale spieren, rugspieren) en de botten (wervelkolom, ribben) of de zenuwen die van de wervelkolom langs de ribben naar de borst lopen.

Dit kunnen belangrijke oorzaken zijn van de pijn onder de ribben bij het ademen:

  • Intercostale neuralgie
  • Rib blok
  • Diafragmatische pijn
  • Hartaanval
  • Longembolie

Hieronder wordt u hierover geïnformeerd.

Intercostale neuralgie - pijn op de borst veroorzaakt door zenuwen

Intercostale neuralgie (inter = tussen, costa = rib, neuron = zenuw, -algie = eindigend voor een toestand van pijn) verwijst naar pijn die uitgaat van de zenuwen die tussen de ribben lopen. Vaak is de reden een beknelling van de zenuw tussen de ribspieren en een rib. Een vernauwing van de zenuw op het punt van uitgang uit het ruggenmerg kan ook de oorzaak zijn van de symptomen. Omdat de intercostale neuronen (zenuwen tussen de ribben) langs de ribbe lopen, bewegen de bewegingen van de borst tijdens het ademen ze ook. Als een gebied bekneld raakt, wordt de zenuw bij elke ademhaling gestrekt. Dit uit zich in soms stekende, trekkende of opwindende pijn bij het ademen onder de ribben.

Zie voor meer informatie over intercostale neuralgie: Pijn op de borst van zenuwen

Rib blok

Elk van de twaalf ribben van de borst is via een gewricht verbonden met de wervelkolom, de ribben 1 tot en met 7 zijn met het borstbeen verbonden door een tweede gewricht. Een ribblok kenmerkt zich door immobiliteit in deze gewrichten. In de meeste gevallen worden de gewrichten tussen de ribben en de wervelkolom aangetast. Bij oudere mensen zijn tekenen van slijtage meestal de oorzaak van de symptomen, maar het kan ook worden veroorzaakt door een blessure en acuut trauma. Als je ademt, bewegen de ribben in hun gewrichten, dus als je een ribblok hebt, ervaar je ademafhankelijke pijn.

Meer informatie over dit onderwerp is te vinden op: Dit zijn de symptomen die u kunt zien als u een ribblok heeft

Diafragmatische pijn

Het diafragma is de belangrijkste ademhalingsspier in het menselijk lichaam. Tegelijkertijd dient het als een anatomische grens tussen de borstholte en de buikholte. Door het middenrif te spannen, wordt de ruimte in de borst groter zodat lucht kan worden ingeademd. De ontspanning drukt weer lucht uit de longen. Als het diafragma beschadigd is, kan dit ongemak veroorzaken, vooral als het gespannen is (d.w.z. tijdens de inademingsfase). Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat steken aan de zijkant tijdens het sporten te maken hebben met overbelasting van het middenrif. Verwondingen aan het middenrif kunnen ook pijn onder de ribben veroorzaken bij het ademen.

Voor meer informatie raden we onze website aan om: Pijn in het middenrif

Longembolie

Longembolie kan acuut levensbedreigend zijn. Bij deze ziekte vormen zich een of meer bloedstolsels, die zich kunnen nestelen in de vaten van de longen, deze kunnen blokkeren en zo de weerstand in de longen kunnen verhogen. Afhankelijk van hoeveel vaten in de longen zijn aangetast en hoe groot deze vaten zijn, kunnen de symptomen variëren. Kenmerkende symptomen van een longembolie zijn acute kortademigheid en ademhalingsafhankelijke pijn op de borst.

Meer informatie over dit onderwerp is te vinden op: Symptomen van longembolie

Hartaanval

Een hartaanval is een acuut levensbedreigende aandoening. Een verminderde doorbloeding (en dus onvoldoende toevoer van zuurstof en andere voedingsstoffen) leidt tot beschadiging van de hartspier. Dit is merkbaar in de vorm van hevige pijn in combinatie met een gevoel van druk en beklemming op de borst. De pijn van een hartaanval is niet afhankelijk van de ademhaling, maar wordt door de getroffenen vaak als zodanig ervaren, omdat bij inademing het gevoel van druk op de borst groter wordt.

Lees ook: Tekenen van een hartaanval

Andere begeleidende symptomen

Afhankelijk van de oorzaak van de pijn bij het ademen onder de ribben kunnen ook andere begeleidende symptomen optreden. In de meeste gevallen wordt de pijn verlicht door oppervlakkig te ademen en versterkt door meer te ademen, zoals tijdens inspanning. Vaak wordt andere pijn geassocieerd met de symptomen, zoals pijn in andere delen van de borstkas of op de rug en in de buik. Bovendien is de pijn vaak niet alleen ademhalingsafhankelijk, maar kan deze ook worden veroorzaakt door verschillende bewegingen van het bovenlichaam, dus bewegingsafhankelijk.

Bij acuut letsel aan de borst kunnen ook uitwendige bloedingen of hematomen (kneuzingen) optreden. Bij longembolie en hartaanval is er vaak niet alleen ademhalingsafhankelijke pijn op de borst, maar ook kortademigheid. Dit wordt vooral versterkt door stress. Bij een hartaanval is er meestal een druk of beklemming op de borst. In het ergste geval kunnen beide ziekten leiden tot bewustzijnsverlies en levensbedreigende hartstilstand.

Lees ook:

  • Pijn in de rug bij het ademen
  • Pijn bij inademing goed
  • Pijn aan de linkerkant bij inademing

Behandeling van pijn op de borst

De therapie voor pijn op de borst moet afhankelijk worden gemaakt van de onderliggende oorzaak. Bij spierproblemen is lichamelijke rust in de meeste gevallen voldoende totdat de spieren hersteld zijn. Indien nodig kunnen ontspanningsoefeningen de symptomen verbeteren. Als de pijn zo ernstig is dat het de ademhaling belemmert, moeten pijnstillers worden ingenomen totdat de symptomen verbeteren.

In de meeste gevallen kan intercostale neuralgie ook conservatief worden behandeld; de beknelde zenuw hoeft zelden met een stevige trek van de ribben te worden losgemaakt. Als de intercostale neuralgie gepaard gaat met ernstige schade aan de wervelkolom, kan chirurgische therapie ook nodig zijn.

Ziekten zoals longembolie en myocardinfarct vereisen meestal eerst een stabiliserende intensieve medische therapie. Dan kan de oorzaak worden weggenomen, bijvoorbeeld door het bloedstolsel in de longen op te lossen met bloedverdunners. Bij een hartinfarct moet meestal een stent (gaas) in de kransslagaders worden geplaatst. Dit kleine gaas kan de verstopte bloedvaten weer openen en zo zorgen voor een betere doorbloeding van de hartspier.

Duur en prognose van ademhalingsafhankelijke pijn

De duur van de ademafhankelijke pijn hangt sterk af van de oorzaak. Spier- en botklachten kunnen meestal na enkele weken volledig genezen, terwijl organische ziekten lang duren om te genezen en ook chronische problemen kunnen worden. De meeste oorzaken van pijnlijke ademhaling onder de ribben zijn onschadelijk en genezen volledig. Gevaarlijke oorzaken zoals longembolie en myocardinfarct kunnen acuut levensbedreigend zijn en vaak zelfs bij goede zorg een levensverkortend effect hebben.

Correcte diagnose van pijn bij het ademen onder de ribben

De belangrijkste stap bij het vinden van de oorzaak van de pijn bij het ademen onder de ribben is gebaseerd op het patiëntgesprek (anamnese). De arts zal vragen naar de ernst en duur van de pijn. Alleen op deze manier kan een gerichte diagnose van de symptomen volgen. Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak moeten dan het hart, de longen, botten en spieren van de borstkas in detail worden onderzocht. Indien nodig wordt röntgen- of echografie gemaakt. Bij een vermoeden van longembolie of een hartinfarct kunnen ook laboratoriumparameters uit een bloedmonster belangrijke informatie opleveren; ook dient er een ECG te worden gemaakt.